METİN CAN

Yaklaşık 6 haftalık zaman süresince bazı yazı başlıkları karaladım. Fakat altını doldurmakta zorlandım.

Virüs, bütün insanlığa diz çöktürdü. Önlemlerden biri evden çıkmamak. Bir haftadır evdeyim. Koruma mı, korku mu, sorumluluk mu? Hepsi birden mi?

Kim aydın, kim entelektüel? Süha, Hakan ve Hüseyin arkadaşların birbirinden ilginç yazıları, aklıma bazı sorular getirdi.

Araç ve yol kullanmak, bir dizi sorumluluklar gerektirir. Bu sorumluluklara uygun hareket edilmesiyle birey, hem kendini hem de trafik alanını kullanan diğer trafik partnerlerini maddi ve manevi zararlardan korumuş olur.

Bir toplumda ne kadar çalıntı olursa o kadar gönül yarası olur. Çalınan dilimden dolayı gönlüm hep yaralıdır. Dilimi kendimce sahiplenmem, bu yarayı bir nebze de olsa hafifletmek içindir. Bu zulmü gelecekte başkaları da yaşamasın diyedir.

Wer schadet der Republik wirtschaftlich und dem Ansehen des Landes nach außen mehr? Ali oder Strassi? Warum muss ich mehr leisten, als Peter?

Açık olmayı hedefleyen bir toplum, tarihsel deneyimleri bir süzgeçten geçirir, elde ettiği bilgi ve bulgular ışığında, kendisinin varlık koşulu olan “birlikte yaşama”ya yeni perspektiflerden bakar.

İnsanlığın yaşadığı bütün sorunların mutlaka bir açıklaması vardır. Doğal yaşam geç de olsa sonunda doğru haberi getirir. Bu yüzden, en önemsenmesi gereken şey, doğal yaşamdan (yaşamın doğallığından) yana olabilmektir.

Bir toplumda, “vicdanlı devlet yöneticisi” ne kadar azsa; kitlelerde kadercilik, ezbercilik ve gözü kapalı tapınmalar o kadar yaygın olur. Çünkü, bu haldeki “vatandaş”ın veya “taraftar”ın kandırılması, dolandırılması kolaydır.